یادی از کامبوزپا پرتوی در سومین سالگرد درگذشتش | فیلمنامه‌نویسی که از رکوردداران جایزه در جشنواره فیلم فجر بود
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۵۹۷۷۱
همشهری آنلاین: کامبوزیا پرتوی ۴ بار از جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای فیلم‌های «من ترانه پانزده سال دارم» (رسول صدرعاملی، ۱۳۸۰)، «کافه ترانزیت» (پرتوی، ۱۳۸۴)، «فراری» (علیرضا داودنژاد، ۱۳۹۵) و «کامیون» (پرتوی، ۱۳۹۶) شده و از این حیث جزء رکوردداران جشنواره بود.
او که متولد ۱۸ اسفند ۱۳۳۴ در رستم‌آباد گیلان بود، تحصیلات سینمایی‌اش را نیمه‌تمام گذاشت و با ساخت فیلم‌های کوتاه به طور عملی سینما را دنبال کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«ماهی» داستانی نمادین و منبعث از حال‌وهوای فیلم‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال‌های پیش از انقلاب دارد. نوجوانی به نام جواد، که پدرش در زندان است، روز عید ماهی قرمزی به‌دست می‌آورد و به خانه می‌برد، اما مادرش او را سرزنش می‌کند و می‌گوید که ماهی را آزاد کند؛ زیرا معتقد است وقتی پدر در زندان است محبوس کردن ماهی شگون ندارد. جواد که برای به چنگ آوردن ماهی با یکی از همسن‌وسالان خود گلاویز شده، با اکراه ماهی را از خانه می‌برد و پدر به خانه بازمی‌گردد.
حال که به عقب نگاه می‌کنیم، می‌بینیم در سال‌های دهه ۱۳۶۰، نمادگرایی آرمانی این داستان، معنایی مضاعف به آن می‌بخشد. ماهی جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم جیفونی ایتالیا، جایزه یونیسف جشنواره فیلم برلین و جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم آدلاید استرالیا را به‌دست آورد.
پرتوی سپس فیلمنامه‌های «شیرک» (داریوش مهرجویی، ۱۳۶۶) و «خانه در انتظار» (منوچهر عسگری‌نسب، ۱۳۶۶) را نوشت که هر دو با مضمون مقاومت در برابر متجاوزان سروکار داشتند. بعد «گلنار» (۱۳۶۷) و «گربه آوازه‌خوان» (۱۳۶۹) را با فیلمنامه‌های خودش ساخت و به رشد و محبوبیت سینمای کودک در دهه ۶۰ کمک کرد.
در سال ۱۳۷۸، فیلمنامه «دایره» را برای جعفر پناهی نوشت که ساختاری اپیزودیک و دایره‌وار داشت و از این منظر تجربه‌ای نو در سینمای پس از انقلاب بود.
«من ترانه ۱۵سال دارم» یکی از فیلم‌های مطرح پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات بود که پرتوی در آن به مسائل ازدواج دختران کم‌سن‌وسال و مصائبی که در جامعه با آنها مواجه هستند، توجه نشان داد. پرتوی برای این فیلم جایزه بهترین فیلمنامه را از بیستمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.
ابتدای دهه ۸۰ تا میانه‌های آن را باید دوره بلوغ حرفه‌ای و پرکاری پرتوی قلمداد کرد. در سال ۱۳۸۰، نام پرتوی در کنار نام عباس کیارستمی به‌عنوان فیلمنامه‌نویسان فیلم «ایستگاه متروک» (علیرضا رئیسیان) قرار گرفت. در این فیلم به دغدغه‌های عاطفی و فکری زنی شهری که نمی‌تواند بچه‌دار شود و در مسیر سفرش به مشهد سر از روستایی بدوی درمی‌آورد، پرداخته می‌شود. اما فیلم بعدی پرتوی یعنی «کافه ترانزیت» را باید موفق‌ترین و تحسین‌شده‌ترین فیلم پرتوی دانست.
پرتوی فیلمنامه «کافه ترانزیت» را خودش نوشت و آن را با حضور بازیگرانی همچون پرویز پرستویی و فرشته صدرعرفایی کارگردانی کرد. فیلم در مورد زنی به نام ریحان است که شوهرش به‌تازگی فوت شده و از او قهوه‌خانه‌ای جاده‌ای در نزدیکی ماکو به ارث مانده است. ریحان تلاش می‌کند تا با راه‌انداختن این قهوه‌خانه خرج زندگی‌اش را دربیاورد و استقلال خود را حفظ کند، ولی برادرشوهرش، ناصر، توقع دارد که مطابق سنت منطقه ریحان با او ازدواج کند.
پرتوی برای کارگردانی «کافه ترانزیت» جایزه جشنواره بین‌المللی فیلم مار دل پلاتا و جایزه فیپرشی جشنواره بین‌المللی فیلم داکا و همچنین سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را از جشنواره فیلم فجر و تندیس زرین جشن خانه سینما را کسب کرد.
پرتوی دهه ۱۳۸۰ را با نوشتن ۳ فیلمنامه «دیشب باباتو دیدم آیدا» (۱۳۸۳)، «هر شب تنهایی» (۱۳۸۶) و «شب» (۱۳۸۶) برای رسول صدرعاملی و «خیابان‌های آرام» (۱۳۸۹) برای کمال تبریزی ـــ که هنوز اقبال اکران عمومی نیافته ـــ به پایان برد. مضمون مشترک همه این فیلم‌ها مناسبات انسانی و توجه به مسائل اجتماعی است.
اثر بعدی وی، «پرده» (۱۳۹۱)، بر اساس فیلمنامه و کارگردانی مشترک پرتوی و جعفر پناهی ساخته شد و توانست جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین را برای بهترین فیلمنامه از آن خود کند.
«محمدرسول‌الله» (مجید مجیدی، ۱۳۹۴) فیلمنامه دیگری بود که پرتوی همراه خود مجیدی و حمید امجد نوشت؛ پروژه‌ای بزرگ در مقیاس سینمای ایران که به زندگی پیامبر اسلام(ص) می‌پرداخت.
پرتوی در سال ۱۳۹۵ با نوشتن فیلمنامه «فراری» سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را از سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر به دست آورد که در مرکز آن دختری جوان که ترک دیار کرده و به تهران آمده قرار دارد. در این فیلم پرتوی همچون «من ترانه پانزده سال دارم» دوباره به مسائل دختران جوان پرداخت، اما دختر «فراری» مسائل خاص نسل خودش را دارد و شاید در نگاه اول هیچ ارتباطی به ترانه نداشته باشد.
پرتوی در سال ۱۳۹۶ «کامیون» را براساس فیلمنامه‌ای از خودش ساخت که برای آن از سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را دریافت کرد. این آخرین کار پرتوی در عرصه سینما بود.
کد خبر 810318 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها کارگردانان سینمای ایران فیلمنامه - فیلنامه نویس سینمای ایران مجله سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران سینمای ایران مجله سینمای ایران بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم فجر سینمای ایران کافه ترانزیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۵۹۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جایزه بهترین مستند جشنواره فیلم مسکو برای سام کلانتری
جایزه بهترین مستند چهل و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو به «رخ» ساخته سام کلانتری از ایران اهدا شد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، چهل و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم در مسکو با اهدای جایزه سنت جرج طلایی به فیلم «شرم» محصول مکزیک و قطر به کار خود پایان داد. جایزه سنت جرج نقره‌ای بهترین کارگردانی به همراه دو جایزه جنبی جایزه نت پک [شبکه ارتقای سینمای آسیا]و جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به فیلم «آه سرد» ساخته ناهید عزیزی صدیق از ایران اهدا شد.
چهل و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو (MIFF) کار خود را به پایان رساند.
نیکیتا میخالکف رئیس جشنواره با اشاره به این که «هشت روز جشنواره، با نمایش ۲۴۰ فیلم از ۵۶ کشور، ۳۸۰ نمایش در ۹ سینما، ۳۹ هزار تماشاگر و بیش از ۷٫۵ هزار مهمان و حضور بیش از ۱۶۰۰ نماینده رسانه برگزار شده است، برپایی این دوره جشنواره را حاصل یک عملکرد خوب ارزیابی کرد.
برنده جایزه بزرگ سنت جرج طلایی این دوره جشنواره، میگل سالگادو کارگردان مکزیکی با فیلم «شرم» محصول مکزیک و قطر بود. این درام داستان دو نوجوان است که توسط یک باند خلافکار اسیر می‌شوند. یکی از آنها می‌میرد، دومی موفق به فرار می‌شود، اما او با خود مبارزه می‌کند و نمی‌تواند به بستگان دوستش در مورد مرگ خود بگوید. کارگردان فیلم پس از دریافت جایزه گفت: «ما این فیلم را درباره معضل بسیار جدی حضور و مشارکت جوانان در باند‌های خلافکار و جنایتکار ساختیم که در مکزیک با آن مبارزه کرده‌ایم و هنوز هم می‌جنگیم.
جایزه سنت جرج نقره‌ای بهترین کارگردانی به همراه دو جایزه جنبی جایزه نت پک [شبکه ارتقای سینمای آسیا]و جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به فیلم «آه سرد» ساخته ناهید عزیزی صدیق از ایران اهدا شد.
او هنگام دریافت جایزه گفت: حضور در این سالن برای من افتخار بزرگی است. از هیئت داوران جشنواره بسیار سپاسگزارم.
جایزه بهترین بازیگر مرد به خوان رامون لوپز برای «شرم» اهدا شد؛ و ماریکه بیکیرش بازیگر فیلم آلمانی «شلیمازل» جایزه بهترین زن را دریافت کرد.
همچنین جایزه نقره‌ای سنت جرج به فیلم «دروغگو» ساخته یولیا تروفیمووا در مسابقه «پرومیز روسیه» رسید.
سرگئی اورسولیاک کارگردان روسی به دلیل کمک به پیشرفت سینما جایزه ویژه سنت جرج دریافت کرد.
هیئت داوران فیلم «شریک‌ها» ساخته خوزه ماریا فلورس کارگردان اسپانیایی را به عنوان بهترین فیلم کوتاه معرفی کردند. جایزه بهترین فیلم مستند «رخ» ساخته سام کلانتری از ایران اهدا شد.
همچنین جایزه ویژه هیئت داوران به فیلم «نیروانا» به کارگردانی آصف اسلام از بنگلادش رسید. این فیلم صامت سیاه و سفید شبیه یک آلبوم عکس، داستان سفر درونی سه شخصیت را روایت می‌کند.
در مراسم اختتامیه شخصیت‌های مشهور سینما و فرهنگ روسیه از جمله بازیگران سرگئی گرماش و ماکسیم استویانوف، بازیگران زن اکاترینا ولکووا و اولسیا سودزیلوسکایا، کارگردانان الکسی اوچیتل و سرگئی اورسولیاک، نویسنده الکساندر تسیپکین حضور داشتند. سازندگان و بازیگران فیلم سینمایی «تندر اصلی: بازی» که فیلم اختتامیه جشنواره شد نیز معرفی شدند.
این جشنواره در سال ۱۹۳۵ تأسیس شد که آن را به دومین جشنواره قدیمی فیلم جهان پس از رویداد ونیز تبدیل کرد. در سال ۱۹۹۵ اعلام شد که جشنواره فیلم سالانه می‌شود، اگرچه در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۸ برگزار نشد، اما از سال ۱۹۹۹، MIFF هر سال برگزار می‌شود.
چهل و ششمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو (MIFF) از ۱۹ تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۴ (۳۱ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳) در پایتخت روسیه برگزار شد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»